In één van de woningen van de flat waar ik in woon, zit sinds een week of 6 een jong stel. Een -werkend- stel dat persé een hond wilde en dus ook een hond heeft. Een American Staffordshire Terriër van 5 maanden. Die ze regelmatig een hele dag alleen laten. En die hond is dan -logisch- de hele dag aan het blaffen. Zo zielig!
En niemand die er iets aan kan doen. De politie niet, want de bewoners zijn niet thuis en kunnen dus niet door hen aangesproken worden. En ze mogen niet zomaar een hond uit huis halen. Wel je stereo-installatie, maar niet een hond die opgesloten wordt. Een briefje in de deur doen dat de baasjes bij de politie langs moet komen? Tja, nou.. ehh..nee, dat is de taak van de woningbouwvereniging. En de woningbouwvereniging? Die heeft geen tijd. "Vakantie, mevrouw, we hebben niet genoeg mensen. Maar we komen over een week of 2,3 wel even bij u langs." Enig idee hoe dat is, 3 weken dagelijks in de herrie van een eenzame, blaffende, jankende hond?
De Landelijke Inspectiedienst van de Dierenbescherming staat ook met lege handen, want volgens de Nederlandse wet mag een hond 24 uur per dag in huis opgesloten worden, zolang hij maar eten en drinken krijgt en een plek heeft om zijn behoefte te doen. Echt te idioot voor woorden!
En ondertussen zit die hond, dat arme beest van net 5 maanden, urenlang in een warme flat opgesloten. Het frustreert mij mateloos dat er niets is dat ik hier aan kan doen. Het liefste zou ik het beest daar weghalen, maar dan moet ik óf een deur intrappen óf een balkon op de 2e etage opklimmen en in beiden ben ik fysiek niet in staat. En de hond zijn baas schijnt nogal losse handjes te hebben....
Wat zijn we toch een stelletje barbaren, wij zogenaamd beschaafde mensen!
