maandag 27 februari 2006

Zorgverzekering en Bijzondere Bijstand

Heb ik 2 weken geleden eindelijk alle papieren rompslomp rondom de nieuwe zorgverzekering afgerond en opgeruimd, komt de gemeente Beverwijk op het laatste moment nog even met de mededeling dat de via hen af te sluiten collectieve verzekering voortaan dient als 'meetlat' voor de (medische) bijzondere bijstand. Oftewel, voor de kosten die onder de aanvullende pakketten van deze verzekering vallen wordt geen bijzondere bijstand meer verstrekt, ook niet wanneer je -zoals ik- verzekerd bent via een andere zorgverzekeraar.

Op zich logisch, maar kom daar dan eerder mee! En niet 4 dagen voordat de opzegtermijn van de oude zorgverzekering voorbij is! Nu moet ik dus op het laatste nippertje weer alles tevoorschijn halen en wéér alles vergelijken en uitzoeken. Grrrr!!

zondag 19 februari 2006

Kunst Of Speelgoed?


Net gezien op tv, Takashi Murakami, een Japanse kunstenaar.

Murakami is een veelzijdige wereldberoemde popart-kunstenaar en ontwerper van de meest geïmiteerde tas ter wereld voor het merk Louis Vuitton. Zijn kunstproducten zijn gebaseerd op een reeks veelkleurige, terugkerende motieven en logo’s. Geïnspireerd door de Japanse manga- en anime-cultuur maakt hij cartoonachtige schilderijen, sculpturen, decorontwerpen en ontwerpen voor knuffels, posters, muismatjes, asbakken, t-shirts etc. Zijn werk lijkt speelgoed voor de kunstwereld, maar daarmee is hij wel de beste kunstinvestering van dit ogenblik geworden.


Ook te zien op de website Artsy

In 2000 stelde Murakami onder de naam 'Superflat' een tentoonstelling samen van Japanse kunst, waarin de invloed van de massaproducten der speelgoed- en amusementsindustrie op de hedendaagse kunst en esthetiek tot uiting werd gebracht. Dat soort ontwikkelingen fascineert hem mateloos, getuige ook zijn werk, waarin hij de werelden van moderne Japanse stripverhalen en oude Japanse schilderkunst op onnavolgbare wijze laat samensmelten.
Hij exposeerde in Londen, Parijs, Tokio, Los Angeles en New York. In Japan zijn nog nauwelijks Murakami's te vinden omdat de Amerikanen al zijn grote werk hebben opgekocht.

Ik weet niet of de Murakami-poppetjes al te koop zijn in de Nederlandse (speelgoed)winkels, maar mocht dat niet zo zijn dan gaat dat vast heel binnenkort gebeuren.


woensdag 15 februari 2006

Bloed Gevraagd

Ik ben nog unieker dan ik al dacht. Mijn bloedgroep is O-negatief en dat blijkt een bijzondere bloedgroep te zijn. Lees maar:

0-negatief is een bijzondere bloedgroep. Bijzonder omdat 0-negatief de enige bloedgroep is die aan iedereen zonder risico kan worden toegediend. In geval van spoed, waarbij geen tijd is om de bloedgroep van een patiënt te bepalen, redt 0-negatief bloed levens.
Daarom is de vraag naar 0-negatief bloed zeer groot. Slechts een op de dertien personen in Nederland heeft deze bloedgroep. Vandaar dat de 0-negatieve donors met grote regelmaat worden uitgenodigd om bloed te geven.

Van de Nederlandse bevolking heeft slechts 7% deze bijzondere bloedgroep. Bloedverwanten van personen met 0-negatief bloed hebben meer kans (ruim 30%) ook 0-negatief bloed te hebben. Dat zijn dus ouders, broers, zussen en kinderen.

Meldt u aan als bloeddonor
Wilt u zich aanmelden als bloeddonor? Vul nu het aanmeldingsformulier in.

Ik heb jaren geleden een tijd lang bloed gegeven, maar moest er mee stoppen vanwege een te laag lichaamsgewicht. Dat gewicht is nu wel oké, ik gaat dat aanmeldingsformulier maar eens invullen.

Goh, ik voel mij Helemaal Bijzonder. :-)

dinsdag 14 februari 2006

Hitsig


Weer of geen weer, de lente zit in de lucht.
En dat voelen deze jongens.

donderdag 9 februari 2006

HoogSensitief Persoon

Mijn behoefte, of beter gezegd noodzaak, om alleen te zijn, mij terug te trekken, mijn verlegenheid, mijn irritatie bij bepaalde geluiden, mijn neiging een ander belangrijker te vinden dan mijzelf, mijn gevoelig zijn voor stemmingen van anderen, mijn neiging grote groepen te vermijden, mijn óut-of-the-blue'-huilbuien, mijn 'spons-zijn' zoals ik het zelf altijd noem -heel intens indrukken in mij opzuigen, al deze eigenschappen van mijzelf blijken een naam te hebben: HPS, High Sensitive Person, oftewel een hoog sensitief gevoelig persoon zijn.

Het is een term bedacht door
psychologe Elaine N. Aron, één op de vijf mensen schijnt geboren te worden met deze verhoogde gevoeligheid. Als je op het internet aan het zoeken gaat, belandt je -naar mijn idee- al snel in 'wij HSP-ers' groepen. En daar houd ik niet zo van.
Twee redelijk objectieve omschrijvingen van dit verschijnsel heb ik gevonden op deze pagina en op een pagina van Wikipedia.

Hoe het ook zij, het is wel grappig dat veel eigenschappen van mij blijkbaar toe te schrijven zijn aan een gevoelig zenuwstelsel. Het is wel makkelijk voorstellen:" Hai, ik ben IngKey en ik ben een HPS-er." Weet iedereen waar-ie aantoe is, incluis ikzelf. :-)


Woensdag 8 februari 2006

De Dag van de Grote Onverwachte Huilbui.

dinsdag 7 februari 2006

Vergadering

Het vervelende van vergaderen is dat de helft van de aanwezigen zichzelf zo graag hoort praten.

zondag 5 februari 2006

DubbelGangers

Op welke beroemdheid lijk je? Daar kan je achter komen via MyHeritage.
Foto van jezelf uploaden, 1-malig registreren en hoppa, als blanke vrouw lijk je dan ineens op de gekleurde Condoleezza Rice! Of -in de herkansing- op Kiefer Sutherland... Maar ook wel op Theo van Gogh en Mariah Carey.
Niet iets om echt serieus te nemen, dus, maar wel erg lollig om te doen.

zaterdag 4 februari 2006

De Dood

Ik moet maar steeds aan mijn buurvrouw denken. Meer dan 40 jaar samen en dan op een dag alleen verder moeten.

Dat is toch wel één van de nadelen van het ouder worden, vind ik. Dat de dood dichterbij komt, steeds meer een deel van je dagelijkse leven gaat worden.

donderdag 2 februari 2006

Afscheid

Net voor het eerst bij een condoleance bij de overledene thuis geweest.
Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Ik had in ieder geval zeker niet verwacht dat het zo druk zou zijn. Mensen kwamen en mensen gingen, de rij stond tot buiten aan toe. Veel mensen ook uit de buurt, ik woon in een gezellige, sociale wijk.

Binnen mijn overleden buurman. Al een aantal weken had ik hem niet meer gezien. Hij was te ziek om nog zijn bed uit te komen. Maar al had hij nog wél af en toe zijn hondje uit kunnen laten, dan had ik hem waarschijnlijk niet eens meer herkent. Zeker de helft minder van omvang is hij in 6 weken tijd geworden. 60 jaar pas. Heftig, hoor.
Wel mooi om thuis opgebaard te liggen.

En dan zijn vrouw, nu dus weduwe. Zo verdrietig, zo klein, zo tenger. Voor haar vind ik het heel erg. Want ik weet hoeveel pijn het doet iemand te verliezen waar je van houdt.

Kloteweer

Wat is het toch ongelooflijk pokkeweer!
Somber, saai, grijs en koud. Bah!
Ik zit er gewoon tegenaan te hikken om de deur uit te gaan, om de hond uit te laten bijvoorbeeld.