Mijn behoefte, of beter gezegd noodzaak, om alleen te zijn, mij terug te trekken, mijn verlegenheid, mijn irritatie bij bepaalde geluiden, mijn neiging een ander belangrijker te vinden dan mijzelf, mijn gevoelig zijn voor stemmingen van anderen, mijn neiging grote groepen te vermijden, mijn óut-of-the-blue'-huilbuien, mijn 'spons-zijn' zoals ik het zelf altijd noem -heel intens indrukken in mij opzuigen, al deze eigenschappen van mijzelf blijken een naam te hebben: HPS, High Sensitive Person, oftewel een hoog sensitief gevoelig persoon zijn.
Het is een term bedacht door psychologe Elaine N. Aron, één op de vijf mensen schijnt geboren te worden met deze verhoogde gevoeligheid. Als je op het internet aan het zoeken gaat, belandt je -naar mijn idee- al snel in 'wij HSP-ers' groepen. En daar houd ik niet zo van.
Twee redelijk objectieve omschrijvingen van dit verschijnsel heb ik gevonden op deze pagina en op een pagina van Wikipedia.
Hoe het ook zij, het is wel grappig dat veel eigenschappen van mij blijkbaar toe te schrijven zijn aan een gevoelig zenuwstelsel. Het is wel makkelijk voorstellen:" Hai, ik ben IngKey en ik ben een HPS-er." Weet iedereen waar-ie aantoe is, incluis ikzelf. :-)
2 opmerkingen:
Ach ja, we geven dingen graag een naampje, maar uiteindelijk willen we toch graag uniek zijn en blijven...
Gefeliciteerd, zijn we in ieder geval al met ons beiden als blogger verenigd.
Knuffel opa Jan
Een reactie posten